Είχε εντολή να την πετάξει στην θάλασσα, μα η καρδιά και τα μάτια του λύγιζαν μπροστά στην πανέμορφη Πριγκίπισσα της Κρήτης. Ο όρκος του όμως στον Βασιλιά της Αξού τον "δένει" βαριά. Τι πρέπει να κάνει; Μια συνταρακτική πάλη μαίνεται στην συνείδησή του. Και ο Θεμίσωνας από την Θήρα, παίρνει ξαφνικά την μεγάλη απόφαση...
Η ιστορία της πανέμορφης Φρονίμης (680 π.Χ.), που αναφέρει ο Ηρόδοτος (Ιστοριών Δ 154-161), ζωντανεύει σε σκηνοθεσία Αντώνη Κιούκα, με βάση την επιστημονική έρευνα του Καθηγητή Ν. Χρ. Σταμπολίδη.
Πρόκειται για την τραγωδία που χτύπησε την πόρτα του βασιλιά Ετέαρχου της Αξού, πόλης που βρίσκεται ΝΑ από την Ελεύθερνα της Κρήτης, προς τον Ψηλορείτη.
Ο Ετέαρχος είχε μια πολύ όμορφη και νεαρή κόρη που ονομαζόταν Φρονίμη. Όμως η δεύτερη γυναίκα του Βασιλιά της Αξού και μητριά της κοπέλας, ένιωθε άδικο μίσος για εκείνη, έτσι που δεν δίστασε να την συκοφαντήσει στον πατέρα της για δήθεν "ακόλαστη ζωή".
Ο Βασιλιάς οργίστηκε και χωρίς να καλοεξετάσει την υπόθεση, όρκισε έναν έμπιστο έμπορο από την Θήρα (Σαντορίνη), τον Θεμίσωνα, ο οποίος σύχναζε στην αυλή του φέρνοντας εμπορεύματα, να την πνίξει μεσοπέλαγα στην θάλασσα, κατά την επιστροφή του στην Θήρα. Όταν δηλαδή θα έπλεε από Κρήτη προς Σαντορίνη.
Η Πριγκίπισσα ανεβαίνει χωρίς να υποψιάζεται τίποτα στο πλοίο και το μαρτύριο του Θεμίσωνα ξεκινά.
Είναι αποφασισμένος να κρατήσει τον όρκο του, μα η καρδιά και τα μάτια του αρχίζουν να λυγίζουν μπροστά στην πανέμορφη Πριγκίπισσα της Αξού. Τι θα κάνει τελικά; Θα την ρίξει στην θάλασσα ή θα την σώσει πατώντας τον όρκο του; Δείτε το στην όμορφη μικρή ταινία...
Είναι αποφασισμένος να κρατήσει τον όρκο του, μα η καρδιά και τα μάτια του αρχίζουν να λυγίζουν μπροστά στην πανέμορφη Πριγκίπισσα της Αξού. Τι θα κάνει τελικά; Θα την ρίξει στην θάλασσα ή θα την σώσει πατώντας τον όρκο του; Δείτε το στην όμορφη μικρή ταινία...
ΣΤΗΝ ΘΗΡΑ
Στη συνέχεια, η Φρονίμη αποβιβάζεται στην Θήρα και καταγοητεύει τον άρχοντα Πολύμνηστο του νησιού, που την νυμφεύεται, γεννώντας τον Βάττο Αριστοτέλη ή Αρισταίο, τον πρώτο Έλληνα Βασιλιά της Αφρικής, που θα αποικίσει την Κυρήνη της Λιβύης με δύο πλοία Θηριανών (Σαντορινιών), ύστερα από υπόδειξη του Μαντείου των Δελφών.
