Στην Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά της Ελλάδας εγγράφεται ο παραδοσιακός τρόπος αλείας στις λιμνοθάλασσες Μεσολογγίου - Αιτωλικού με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού.
ΑΠΟ ΤΟ 1826
Από το 1826, τον καιρό της ηρωικής Εξόδου το Ιερού Μεσολογγίου, διάσημη ανά τον κόσμο για την μεγάλη και ηρωική αντίσταση των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων, οι θέσεις των διβαριών, των παρασοδιακών παγίδων - φυσικών ιχθυοτροφείων, δεν έχουν αλλάξει στην Λιμνοθάλασσα! Ούτε και οι "καημοί της", όπως ξεπηδούν από τα παιδιά βιώματα, εκεί, πλάι της, του μεγάλου ποιητή Κωστή Παλαμά. Η εικόνα παραμένει μοναδική, παραδοσιακή, ιδανική.
ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ
Το Εθνικό Πάρκο των λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου - Αιτωλικού, φιλοξενεί 90 είδη πτηνών και περισσότερα από 100 είδη χλωρίδας, ενώ 700 ψαράδες δραστηριοποιούνται εδώ σε αρμονία με την φύση, διατηρώντας μάλιστα 14 ιχθυοσυλληπτικές εγκαταστάσεις, από τις οποίες οι 8 είναι παραδοσιακού τύπου.
Διάσημο εδώ είναι το αβγοτάραχο και τα πεντανόστιμοι κέφαλοι, τσιπούρες, λαβράκια και χέλια, αλλά και το πασίγνωστο αλάτι Μεσολογγίου.
ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ
Όλα τα μυστικά της παραδοσιακής αλιείας στις λιμνοθάλασσες θεωρούνται λοιπόν επίσημα Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά. Μυστικά που ξεκινούν από την εύρεση κατάλληλου ξύλου για την ναυπήγηση των γάιτων (ψαρόβαρκες λιμνοθάλασσας), την κατασκευή των πελάδων (ψαροκαλύβων), των διβαριών (ή ιβαριών - ιχθυοφραγμοί - παγίδες ψαριών) και των αλιετικών εργαλείων, όπως το παραγάδι, το καμάκι και το περίφημο σταφνοκάρι.
ΣΤΑΦΝΟΚΑΡΙ
Ειδικά το σταφνοκάρι, είναι ένα μοναδικό εργαλείο, ένα δίχτυ που κατεβαίνει με "γερανό" και αντίβαρο από την βάρκα μέσα στην ρηχή λιμνοθάλασσα και αμέσως βγάζει την ψαριά!
Το "ψάρεμα με σταφνοκάρι στο Αιτωλικό" έχει εγγραφεί και αυτό, από το 2020, στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας.
