του Κωστή Αλεξίου
Τα νέα δεδομένα για την χρονολόγηση της έκρηξης τους ηφαιστείου της Θήρας (Σαντορίνη), που προέκυψαν από πρόσφατες ανασκαφές στη Θηρασία, αλλά και οι νέες, παράλληλες μελέτες ξένων επιστημόνων, ανατρέπουν τα πάντα και ίσως λύνουν άθελά τους και τον γρίφο του Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, που φαίνεται πια πως ήταν ιστορικό και όχι μυθικό γεγονός!
Η δε πρόσθετη δική μας μελέτη, καταλήγει, με ισχυρά στοιχεία, να ταυτίσει μάλιστα την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας με τον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα και να προσδιορίσει επακριβώς και την σχετική χρονολογία, σε παγκόσμια πρώτη δημοσίευση!
ΤΟ ΠΡΟΗΦΑΙΣΤΕΙΑΚΟ ΞΥΛΟ ΤΗΣ ΘΗΡΑΣΙΑΣ
Οι ανασκαφές του 2018 στην περιοχή του πανέμορφης Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου στη Θηρασία της Καλντέρας (φωτογραφία), απέδωσαν έναν μοναδικό κομμάτι ξύλου - δέντρου ελιάς, το οποίο σύμφωνα με τους αρχαιολόγους του ΥΠΠΟ, είναι από την "τελευταία στρωματογραφική φάση πριν την έκρηξη του ηφαιστείου. Η ραδιοχρονολόγηση και δενδροχρονολόγηση από τους R. Hodgins και Ch. Pearson (Πανεπιστήμιο Αριζόνας, Τucson) υποδεικνύει με την εφαρμογή μιας νέας καμπύλης βαθμονόμησης, την απόλυτη χρονολόγηση του ξύλου της Θηρασίας στον πρώιμο 16ο αι. π.Χ. και κατά συνέπεια μία χρονολόγηση της μινωικής έκρηξης μερικές δεκαετίες μετά από ό,τι οι υποστηρικτές της υψηλής χρονολόγησης θεωρούσαν έως τώρα"!
 |
| Το κομμάτι ξύλου ελαιόδεντρου που βρέθηκε στη Θηρασία |
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι ένα ελληνικό αθάνατο ελαιόδεντρο, που υπήρχε εκεί δεκαετίες πριν την έκρηξη του ηφαιστείου, βρέθηκε σκεπασμένο από τους αιώνες, σιωπηλός μάρτυρας της λύσης του αινίγματος. Μια λύση που τοποθετεί την ηλικία του ξύλου στις αρχές του 16ου αι. π.Χ., ο οποίος αρχίζει από το 1600 π.Χ. και τελειώνει στο 1501 π.Χ.!
Επομένως και μέχρι νεοτέρων διευκρινήσεων, μπορούμε εμείς πια να υποθέσουμε, πως η ηλικία του ξύλου της ελιάς πρέπει να αναζητηθεί κάπου στο 1580 π.Χ.!
Η έκρηξη τώρα του ηφαιστείου - λένε οι αρχαιολόγοι - έγινε μερικές δεκαετίες μετά το ξύλο της ελιάς, επομένως και πάλι χονδρικά, μπορούμε να την τοποθετήσουμε γύρω στο 1550 με 1530 π.Χ.!
Μέχρι τώρα βέβαια πιστευόταν όμως ότι η έκρηξη είχε γίνει περίπου στα 1.613 π.Χ....
ΝΕΕΣ ΞΕΝΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ
Παράλληλα, νέες μελέτες άλλων, ξένων επιστημόνων, μία αμερικανοβρετανική και μία ισραηλινή δενδροχρονολόγησης (δείτε εδώ), αμφισβητούν πια ανοιχτά το 1613 π.Χ. και πιστεύουν πως η έκρηξη έγινε 40 με 50 χρόνια αργότερα, ακόμη και μέχρι το 1525 π.Χ.! Μια χρονολόγηση πραγματικά συνταρακτική, ίδια ακριβώς με αυτή που προκύπτει και από την ελιά της Θηρασίας!
Ο ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝΑ
Όταν διαπίστωσα αυτές τις νέες χρονολογίες τοποθέτησης της έκρηξης του ηφαιστείου της αγαπημένης μου Θήρας, αμέσως θυμήθηκα ότι το λεγόμενο "Πάριο Χρονικό" - μια εκπληκτική μαρμάρινη καταγραφή όλων των αρχαίων σημαντικών χρονολογιών, που έγινε το 263 π.Χ. από κάποιον άγνωστο αρχαίο μελετητή στην Πάρο των Κυκλάδων - αναγράφει ρητή και συγκεκριμένη ημερομηνία του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνα!
Έψαξα αμέσως στο αυθεντικό κείμενο και έμεινα συγκλονισμένος! Γιατί όντως το Πάριο Χρονικό γράφει ότι ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα έγινε το 1528 π.Χ.! Τότε δηλαδή που τα νέα δεδομένα τοποθετούν και την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας!
"'Αφ’ οὗ κατακλυσμὸς ἐπὶ Δευκαλίωνος ἐγένετο καὶ Δευκαλίων τοὺς ὄμβρους ἔφυγεν ἐγ Λυκωρείας εἰς Ἀθήνας πρὸ[ς Κρανα]ὸν καὶ τοῦ Διὸ[ς τ]ο[ῦ] [Ὀλυ]μ[πί]ου τὸ ἱ[ερ]ὸν ἱδ[ρύσατ]ο καὶ τὰ Σωτήρια ἔθυσεν, [ἔ]τη ΧΗΗΠΔΠ, βασιλεύοντος Ἀθηνῶν Κρ[α]ν[α]οῦ".
Το 1528 προκύπτει, επειδή όλες οι χρονολογίες του Χρονικού έχουν σημείο αναφοράς τον Διόγνητο, άρχοντα της Αθήνας, που γνωρίζουμε ότι θήτευσε το 264/263 π.Χ.. Άρα, για να βρούμε την τελική χρονολογία σε π.Χ., πρέπει στα χρόνια που μας δίνει κάθε φορά το Χρονικό, να προσθέτουμε τον αριθμό 263!
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο άγνωστος συγγραφέας, μας πληροφορεί ότι ο εν λόγω Κατακλυσμός ήταν ένα ιστορικό γεγονός, αφού ο Δευκαλίωνας ήταν βασιλιάς στην Λυκώρεια του Παρνασσού (σημερινή Αράχωβα) και ο Κατακλυσμός έγινε ακριβώς επί της βασιλείας του, αναγκάζοντας τον να διαφύγει τους "όμβρους", την ραγδαία βροχή, να πάει στην Αθήνα στον Κραναό και να ιδρύσει εκεί για την σωτηρία του τον περίφημο Ναό του Ολυμπίου Διός (όπου λεγόταν πως βρισκόταν και ο τάφος του Δευκαλίωνα), προσφέροντας θυσίες για τη σωτηρία του. Πότε όλα αυτά; Το "ΧΗΗΠΔΔΠ" λέει το Πάριο Χρονικό (προσοχή: αυτό που μοιάζει με "Γ", είναι "Π").
Η χρονολόγηση "ΧΗΗΠΔΔΠ", αφορά την πιο παλιά, απλή και ευφυή μέθοδο αρίθμησης των Ελλήνων, το περίφημο Ακροφωνικό Σύστημα, όπου κάθε αριθμός συμβολιζόταν με το αρχικό (άκρο) γράμμα της λέξης με την οποία γραφόταν. Έτσι Χ είναι το "Χίλια", Η είναι το "Ηκατό - Εκατό", Π είναι το "Πέντε", Δ το "Δέκα"! Όταν πάλι υπήρχε μέσα σε ένα γράμμα-αριθμό ένα άλλο μικρότερο γράμμα- αριθμός, τότε υπήρχε πολλαπλασιασμός του μικρού με το μεγάλο! Έτσι, το ΠΔ είναι το 5 επί 10 = 50 (Ακροφωνικό ή Αττικό ή Ηρωδιανό Σύστημα).
Επομένως, ΧΗΗΠΔΔΠ = 1000+100+100+50+10+5 = 1265. Στον αριθμό αυτό προσθέτουμε και το 263 π.Χ. της θήτευσης Διόγνητου και έχουμε: 1265+263 = 1528 π.Χ. Η χρονολογία του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνα!
Η ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ
Η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας (Σαντορίνη) ήταν τρομακτική και θεωρείται η δεύτερη μεγαλύτερη που έγινε ποτέ στην ιστορία του κόσμου και η μεγαλύτερη της αρχαιότητας!
Για να αντιληφθούμε τι έγινε, αρκεί να σημειώσουμε πως ο πίδακα της τέφρας υπολογίζεται ότι εκτινάχθηκε σε ύψος περίπου 35 χιλιόμετρων, εκτοξεύοντας υλικά περίπου 60 κυβικών χιλιομέτρων, όγκος ίσος με 64 εκατομμύρια σπίτια! Η απίστευτη αυτή ποσότητα έριξε την μέση θερμοκρασία της γης κατά 3 έως 4 βαθμούς Κελσίου, επί δύο με τρία χρόνια!
Από την τιτάνια έκρηξη προκλήθηκε μέγα θαλάσσιο σεισμικό κύμα (τσουνάμι) ύψους 30 μέτρων (σχεδόν όσο ο Λευκός Πύργος) που έπληξε και κατέστρεψε όλα τα γειτονικά νησιά, σε ακτίνα τουλάχιστον 50 με 60 χιλιομέτρων, αλλά και τις βόρειες ακτές της Κρήτης, όπου έφτασε 30 με 45 λεπτά μετά την έκρηξη, καλύπτοντας απόσταση 125 χιλιομέτρων, με ταχύτητα 200 έως 250 χλμ ανά ώρα!
Υπενθυμίζουμε πως συνήθως το τσουνάμι δεν είναι μόνον ένα, αλλά ακολουθούν και άλλα, ανά μία ώρα ή και λιγότερο, με πιο καταστροφικά το δεύτερο έως το τέταρτο στη σειρά, όπως έχει παρατηρηθεί τους τελευταίους αιώνες. Επομένως το ηφαίστειο της Θήρας πρέπει να προκάλεσε πολλά διαδοχικά τσουνάμι, με πολλαπλές καταστρεπτικές συνέπειες στην περιοχή.
Υπενθυμίζουμε πως συνήθως το τσουνάμι δεν είναι μόνον ένα, αλλά ακολουθούν και άλλα, ανά μία ώρα ή και λιγότερο, με πιο καταστροφικά το δεύτερο έως το τέταρτο στη σειρά, όπως έχει παρατηρηθεί τους τελευταίους αιώνες. Επομένως το ηφαίστειο της Θήρας πρέπει να προκάλεσε πολλά διαδοχικά τσουνάμι, με πολλαπλές καταστρεπτικές συνέπειες στην περιοχή.
Τότε πρέπει να καταστράφηκαν οι περίφημες παράλιες πόλεις της Κρήτης και όλος ο εκπληκτικός Κυκλαδικός Πολιτισμός (χωρίς νεκρούς πάντως στη Θήρα, διότι ο κόσμος είχε φύγει πολύ νωρίτερα, λόγω των συνεχών σεισμών που προηγήθηκαν της τελικής έκρηξης). Όμως κανείς δεν έχει αναφέρει μέχρι τώρα, εάν χτυπήθηκαν επίσης και τα παράλια της Αττικής, της Πελοποννήσου ή της Εύβοιας, όπως θα ήταν λογικό να γίνει, σε ένα τέτοιο φαινόμενο...
Και ένα κρίσιμο για την περίπτωση σημείο: μετά την έκρηξη και τον ενταφιασμό π.χ. του προϊστορικού οικισμού στο Ακρωτήρι της Θήρας, ακολούθησε καταρρακτώδης βροχή!
Και ο μύθος του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνα μιλά για μια τέτοια ακριβώς βροχή που κράτησε 9 ολόκληρες ημέρες και νύχτες...
Ακόμη, η καταβύθιση του κεντρικού κομματιού της Θήρας και η δημιουργία της ηφαιστειακής Καλντέρας, σε συνδυασμό με τον απότομο "βομβαρδισμό" της γύρω θάλασσας με τεράστιες ποσότητες ηφαιστειακών υλικών, πρέπει να προκάλεσε μετακινήσεις τεράστιων όγκων νερού, που χτύπησαν όπως είδαμε όλες τις γύρω ακτές και ίσως σε κάποιες λεκάνες μπήκαν και εγκλωβίστηκαν μόνιμα!
1. Τεράστια σύννεφα υδρατμών της ηφαιστειακής έκρηξης απλώνονται ή μεταφέρονται στην περιοχή που εξετάζουμε και κάποια από αυτά εγκλωβίζονται ανάμεσα στα ψηλά βουνά του Παρνασσού (2157 μ. ) και της Όθρυος (1726 μ.).
2. Παράλληλα τα ηφαιστειακά νέφη της τέφρας προκαλούν ραγδαία πτώση της θερμοκρασίας, εμποδίζοντας τις ακτίνες του ήλιου να θερμάνουν ολόκληρο το Αιγαίο και την ανατολική ηπειρωτική Ελλάδα, επιταχύνοντας την καταρρακτώδη βροχόπτωση, καθώς οδηγούν σε υγροποίηση τους υδρατμούς της ατμόσφαιρας.
3. Αρχίζει αδιάκοπη, απότομη, ραγδαία, καταρρακτώδης βροχή, που κατεβαίνοντας από τα βουνά, δημιουργεί τρομερούς τοπικούς χειμάρρους και κατά συνέπεια κατακόρυφη αύξηση των νερών του Σπερχειού ποταμού που εκβάλει στον Μαλλιακό, ενώ παράλληλα πλημμυρίζει η "λεκάνη" της Κάτω Τιθορέας - Ορχομενού - Αλιάρτου, αναγκάζοντας τους οικιστές να ανέβουν στον Παρνασσό για να σωθούν, ακολουθώντας, λέει ο μύθος, τις κραυγές των λύκων, που επίσης ανέβαιναν στα ψηλώματα για να επιβιώσουν. Εκεί έκτισαν την Λυκώρεια (σημερινή Αράχωβα), που σημαίνει ακριβώς "κραυγές των λύκων"...
Ακόμη, η καταβύθιση του κεντρικού κομματιού της Θήρας και η δημιουργία της ηφαιστειακής Καλντέρας, σε συνδυασμό με τον απότομο "βομβαρδισμό" της γύρω θάλασσας με τεράστιες ποσότητες ηφαιστειακών υλικών, πρέπει να προκάλεσε μετακινήσεις τεράστιων όγκων νερού, που χτύπησαν όπως είδαμε όλες τις γύρω ακτές και ίσως σε κάποιες λεκάνες μπήκαν και εγκλωβίστηκαν μόνιμα!
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΒΗ
Εάν λοιπόν, όπως φαίνεται από τα παραπάνω, έγιναν την ίδια χρονιά απανωτά η έκρηξη του Ηφαιστείου της Θήρας και ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα, δηλαδή το 1528 π.Χ., τότε η εξήγηση μπορεί είναι η εξής:1. Τεράστια σύννεφα υδρατμών της ηφαιστειακής έκρηξης απλώνονται ή μεταφέρονται στην περιοχή που εξετάζουμε και κάποια από αυτά εγκλωβίζονται ανάμεσα στα ψηλά βουνά του Παρνασσού (2157 μ. ) και της Όθρυος (1726 μ.).
2. Παράλληλα τα ηφαιστειακά νέφη της τέφρας προκαλούν ραγδαία πτώση της θερμοκρασίας, εμποδίζοντας τις ακτίνες του ήλιου να θερμάνουν ολόκληρο το Αιγαίο και την ανατολική ηπειρωτική Ελλάδα, επιταχύνοντας την καταρρακτώδη βροχόπτωση, καθώς οδηγούν σε υγροποίηση τους υδρατμούς της ατμόσφαιρας.
3. Αρχίζει αδιάκοπη, απότομη, ραγδαία, καταρρακτώδης βροχή, που κατεβαίνοντας από τα βουνά, δημιουργεί τρομερούς τοπικούς χειμάρρους και κατά συνέπεια κατακόρυφη αύξηση των νερών του Σπερχειού ποταμού που εκβάλει στον Μαλλιακό, ενώ παράλληλα πλημμυρίζει η "λεκάνη" της Κάτω Τιθορέας - Ορχομενού - Αλιάρτου, αναγκάζοντας τους οικιστές να ανέβουν στον Παρνασσό για να σωθούν, ακολουθώντας, λέει ο μύθος, τις κραυγές των λύκων, που επίσης ανέβαιναν στα ψηλώματα για να επιβιώσουν. Εκεί έκτισαν την Λυκώρεια (σημερινή Αράχωβα), που σημαίνει ακριβώς "κραυγές των λύκων"...
Συνεχής δε, αδιάκοπη, καταρρακτώδης βροχή επί 9 μερόνυχτα, μεταφράζεται σε τουλάχιστον ύψος νερού βροχής 11 ολόκληρων μέτρων με τα σημερινά φυσικά δεδομένα και όχι τα έντονα ηφαιστειακά.
4. Η βίαιη υπερχείλιση του Σπερχειού δεν μπορεί να βρει διέξοδο στη θάλασσα, καθώς κατά κύματα - τσουνάμι, έρχονται τεράστιες ποσότητες θαλασσινού νερού στις εκβολές του και τις "φράζουν", οδηγώντας σε κάθετη άνοδο της στάθμης του και σε πολύ μεγάλη πλημμύρα και τον βόρειο Ευβοϊκό...
5. Οι γεωλογικές μεταβολές εξ αιτίας των σεισμών, της έκρηξης του ηφαιστείου και της καταβύθισης της κεντρικής Θήρας (κρατήρα), δεν αποκλείεται να οδήγησαν επιπρόσθετα σε ανάδυση υπογείων υδάτων, επιδεινώνοντας την μεγάλη πλημμύρα.
Μια πάλι παραλλαγή του μύθου του Δευκαλίωνα, ότι σώθηκε πάνω στην Όθρυ, εξηγείται επίσης από τα παραπάνω.
Κατά παρόμοιο τρόπο ίσως πλημμύρισε και η γειτονική πεδιάδα της Θεσσαλίας, η Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, προκαλώντας έναν γενικευμένο Κατακλυσμό, που ανέβασε τους Έλληνες, τους ως τότε καλούμενους "Γραικούς", στα ψηλά βουνά και ιδίως πάνω στη ραχοκοκαλιά της Πίνδου (Μακεδνοί-Μακεδόνες, οι μετέπειτα δηλαδή Δωριείς).
Κατά παρόμοιο τρόπο ίσως πλημμύρισε και η γειτονική πεδιάδα της Θεσσαλίας, η Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, προκαλώντας έναν γενικευμένο Κατακλυσμό, που ανέβασε τους Έλληνες, τους ως τότε καλούμενους "Γραικούς", στα ψηλά βουνά και ιδίως πάνω στη ραχοκοκαλιά της Πίνδου (Μακεδνοί-Μακεδόνες, οι μετέπειτα δηλαδή Δωριείς).
Η βροχή λοιπόν υπήρξε κατακλυσμιαία, τα ποτάμια υπερχείλισαν άμεσα, οι εκβολές τους φράχθηκαν από τα απανωτά θαλάσσια σεισμικά-ηφαιστειακά κύματα, η στάθμη ανέβηκε κατακόρυφα, οι άνθρωποι, όσοι γλίτωσαν, έτρεξαν να σωθούν στα όρη... Στις πέτρες, στους λίθους! Που στα αρχαία ελληνικά είναι "λας" (=λίθος). Εκ του λας βγαίνει και το δασυνόμενο Ελ-λάς (του ήλιου πέτρα, λαμπρή πέτρα, πετράδι, Θεού λίθος, Θεού πέτρα, χώρα των πέτρινων του Θεού), όπως πιθανά και το "λαός" (αυτοί που γεννήθηκαν από τις πέτρες ή στις πέτρες, ο πέτρινος λαός, καθώς ο Δευκαλίων και η Πύρρα μετά τον Κατακλυσμό πετούσαν πέτρες ξοπίσω τους για να γεννηθούν νέοι άνθρωποι, ενήλικες, με πρώτο τον Έλληνα, που το Πάριο Χρονικό τον χρονολογεί έτσι να βασιλεύει άμεσα στη Φθιώτιδα, στα 1520 π.Χ. - Βέβαια όλο αυτό μπορεί απλά να σημαίνει ένα αναγκαστικό σμίξιμο των πεδινών και των ορεινών Ελλήνων και δημιουργίας μιας νέα γενιάς ικανότερης, δυνατότερης, ευσεβέστερης και ευφυέστερης).
Ο Κυκλαδικός Πολιτισμός καταστράφηκε εντελώς, ενώ "τραυματίστηκε" ο "προηφαιστειακός" της Κρήτης, όπου όσοι γλίτωσαν άρχισαν πάλι από την αρχή, με τα ψηλά βουνά και εκεί να αποτελούν και πάλι καταφύγιο των προγόνων μας.
Μνήμες όμως του Κυκλαδικού Πολιτισμού και ίσως ονόματα Βασιλέων, ηρώων και σπουδαίων, διασώθηκαν και "θεοποιήθηκαν" από όσους σώθηκαν και είτε είχαν φύγει νωρίτερα λόγω σεισμών, είτε βρέθηκαν με πλοία μεσοπέλαγα, καθώς τα τσουνάμι δεν επηρεάζουν τα σκάφη, εκτός εάν τα βρουν στο λιμάνι... Κάποιοι από εκείνους πρέπει να πήγαν στην Κρήτη όπου γεννήθηκε ο προηγμένος Μινωικός Πολιτισμός και άλλοι στην Πελοπόννησο όπου γεννήθηκε ο επίσης προηγμένος και ανεξήγητα συγγενικός του Μυκηναϊκός Πολιτισμός...
Σημαντικό είναι να σημειώσουμε, πως το Πάριο Χρονικό, δίνει τον πρώτο Μίνωα γύρω στο 1470 π.Χ., (το περίφημο Ανάκτορο άντεξε περίπου ως το 1375 π.Χ. επισκιάζοντας όλα τα άλλα), ενώ τον δεύτερο Μίνωα (του Μινώταυρου) στα 1294 π.Χ., στα χρόνια του Αιγέα, πατέρα του Θησέα.
ΝΩΕ ΚΑΙ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ
Τον να σχετίζεται βέβαια ο μύθος του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνα με τον Κατακλυσμό του Νώε, είναι βέβαια πολύ πιθανό ενδεχόμενο, καθώς το πραγματικό αυτό παγκόσμιο γεγονός πέρασε σαν μακρινή ανάμνηση σε όλους σχεδόν τους λαούς. Μόνο που ο Κατακλυσμός επί Νώε φέρεται να έγινε κάπου ανάμεσα στο 4.000 – 3.500 π.Χ. (όταν οι άνθρωποι ζούσαν σχεδόν 1000 χρόνια), ενώ ακόμη και Έλληνες και Ρώσοι μοναχοί πριν από 100 χρόνια, είχαν βρει πάνω στο Αραράτ απομεινάρια της Κιβωτού και ασκήτευαν ταπεινά στις γύρω σπηλιές...
Εάν δεν σχετίζονται όμως οι δύο Κατακλυσμοί, όπως δείχνει το Πάριο Χρονικό, τότε ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα ήτανε πράγματι ο τοπικός Κατακλυσμός της Ελλάδας, που προκάλεσε η έκρηξη του Ηφαιστείου της Θήρας!
ΣΟΛΩΝ ΚΑΙ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ
Άλλωστε, όταν ο Σόλων πήγε στους Αιγύπτιους Ιερείς, ήξερε μόνον για τον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, ενώ εκείνοι τον βεβαίωσαν πως προϋπήρξαν και άλλοι Κατακλυσμοί και μάλιστα κάποιος "μεγάλος" (προφανώς του Νώε), που είχε καταστρέψει και την Αθήνα και την άγνωστη Ατλαντίδα, την οποία επίσης ο Σόλων αγνοούσε, λέγοντάς του πως εσείς οι Έλληνες είστε παιδιά στη γνώση, επειδή κάθε τόσο έρχονται τα ρεύματα του ουρανού (καταστροφές) και αρχίζετε πάλι από την αρχή, χωρίς να ξέρετε τι είχε γίνει και τι είχαν κάνει οι παλαιότερες γενιές σας...
Και η σύμπτωση είναι πως και το Πάριο Χρονικό, αγνοεί τα προγενέστερα όπως και ο Σόλων και αναφέρεται μόνο στον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα... Οι Αιγύπτιοι ιερείς όμως, όπως εξήγησαν, διέθεταν γραπτές πηγές και μαρτυρίες των προγόνων τους για όλα αυτά, επειδή η Αίγυπτος είχε αποφύγει πολλές τέτοιες καταστροφές, πυρκαγιές και κατακλυσμούς, διατηρώντας έτσι την γνώση. Γι΄ αυτό γνώριζαν γεγονότα που δεν τα ήξεραν οι άλλοι...
Από όσα λοιπόν είχαν πει στον Σόλωνα, προκύπτει πως ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα δεν ήταν εκείνος ο παγκόσμιος του Νώε, αλλά κάποιος τοπικός στην Ελλάδα, που συνέβη πιθανά εξ αιτίας της δεύτερης τρομακτικότερης στην ιστορία του κόσμου ηφαιστειακής έκρηξης! Της έκρηξης του ηφαιστείου της Θήρας το 1528 π.Χ....
Από όσα λοιπόν είχαν πει στον Σόλωνα, προκύπτει πως ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα δεν ήταν εκείνος ο παγκόσμιος του Νώε, αλλά κάποιος τοπικός στην Ελλάδα, που συνέβη πιθανά εξ αιτίας της δεύτερης τρομακτικότερης στην ιστορία του κόσμου ηφαιστειακής έκρηξης! Της έκρηξης του ηφαιστείου της Θήρας το 1528 π.Χ....
